Aşçı Kimdir

 

 Aşçı kime deni,  gereklilikleri nelerdir diye bahsedecek olursak bunun için önce Aşçı isminin nereden geldiğini de bilmek gerekir. Günümüzde uydurma olan AHÇI kelimesinin konumuz ile hiç alakası olmadığının herkes tarafından bilinmesini isterim.Yani AHÇI değil, ''AŞÇI' dır'' 

 

 Aşçı, Aş kelimesinden türeyerek aşı ( yemeği ) yapan kişi olarak Aşçı isim halini almıştır. Aş kelimesinin tarihçesine çok az da olsa  değinilecek olunursa kısaca şöyle de özetlenebilinir;

   

   Aş kelimesi eski Türkçe bir kelimedir. 

[ Orhun Yazıtları (735) : içre aşsız taşra tonsuz yabız yablak bodında üze olurtım [içte aşsız dışta donsuz yavuz yavlak budun üzere hüküm sürdüm]  (etimoloji Türkçe .com dan alıntıdır )

 

   İnsanlık tarihinde gerek hayvansal gıdalar ve gerekse bir kısım tarımsal gıdalar pişirme

yöntemi yapılmadan yenemeyeceği için Aş  kelimesine "yemek, özellikle sulu ve sıcak yemek" yüklemelerini yapmak doğru bir karardır.. 

     Aşçılık bir  meslektir belli bir eğitimden sonra bilgi ve iş tecrübesi ile donatılmış, mutfak ve hatta belli bir yeme içme kültürüne kavuşmuş kişidir. el becerisi ve damak tadı da gelişmiş olmalıdır.Aşçılığın kademeleri vardır ki oda aslen Türk Mutfağı Kültüründe Şöyledir; Çırak, Kalfa, Usta ve Aşçıbaşıdır. Günümüzde dünya mutfağı kültürünü de içine aldığında ise kademeler daha da detaylı bir hal almıştır.

   

    Mutfakta her yemek yapan aşçı değildir Şöyle ki; Bir ev hanımı evinde temizlik yaptığında temizlikçi olmadığı gibi kendi mutfağında yemek yaptığında aşçı da değildir. Yukarıda verilen örnek gibi Aşçılık bir meslektir. Aşçılığın Meslek haline gelmesinin tarihini ve oluşumunu net olarak bilmek neredeyse mümkün olmadığı gibi herhangi bir topluma isnat etmekte doğru değildir.

 

   Çünkü Aşçılığın bir meslek olarak yapılması için sosyal ve ticaret ortamların oluşması gerekir. Toplumların tarihlerini incelemeye kalkarsanız Aşçılığın ne zaman bir meslek olarak yapıldığını tespit etmek çokta mümkün olmayacaktır.  Çünkü küçük kabilelerde de dahi Aşçılığın olması büyük olasılıktır ve böylelikle hangi beyliklerde veya kabilelerde yapıldığını  net olarak bilmek neredeyse olanaksızdır..

 

   Aşçılık İlk çağlardan, orta çağlara ve yeni çağlardan günümüze kadar bir çok evre geçirmiş çeşitli tekniklerle gelişmiştir. En basit örneği ise yer altına çukur kazılarak yapılan yemek pişirme yönteminden bugün dijital beyinli ve elektronik fırınlarda modern pişirme tekniklerine geçiş olmuştur.

 

   Aşçılık günümüzde gözde olan ve saygınlığı daha da artan bir meslek olmuştur. Fakat bazı işletmelerin eğitimsiz bir şekilde işletilmesi sonucunda Aşçıya da verilen eksik değer ve akabinde gelişen olumsuzluklar sonucunda mesleğimiz ve Meslektaşlarımız hüsrana da uğramaktadır. Bugün Türkiye şartlarında maalesef bazı meslek dallarında olduğu gibi 

Aşçılık ta korunma altında değildir.Aşçılar korunma altına alınmadığı sürece Ülkenin yemek ve mutfak kültürü kaybolmaya yüz tutmaya mahkum olacaktır.

 

   Günümüzde bir çok yiyecek ve içecek olarak meslek okullarında branş dersleri verilmektedir ancak mezuniyet sonrası kişilerin mesleklerini icra etmek için bir çoğu iş bulamazken bir çoğu da gerek parasal ve gerekse çalışma şartları bakımından istenilen düzeye erişememektedir.

 

   Mesleklerini icra etmekte olan şefler ve yardımcıları dernekler kurmuş ve kendi içlerinde dayanışma sergilemeye çalışmaktadırlar. 

 

   Bazı Aşçılar sanatçı bazı Aşçılar ise zanaatçıdır. 

İyi bir Aşçı meslek ahlakı gereği önce Ülkesinin mutfağını mümkün olduğunca öğrenen Aşçıdır.

 

  İyi bir Aşçı bir insanın göz zevkine, midesine ve akabinde sağlığına hitap ettiği için hijyen kurallarından tutun,  doğru malzemeleri bir araya getirip ve doğru pişirme yönteminde lezzetine kadar ve sunum sonlandırması ile mesleğini severek ve zevk ile yapan kişidir.